Incididunt nisi non nisi incididunt velit cillum magna commodo proident officia enim.
PLATOIn de Io wordt de poëzie tegenover het nuchtere verstand geplaatst. Socrates komt Io tegen. Io is een kenner van Homerus, die pretendeert niets te weten van de andere dichters. Dat komt volgens Socrates omdat hij niet over Homerus kan praten op basis van kunde en wetenschap. Was dat laatste wel het geval dan zou hij evengoed over de andere dichters kunnen praten, want die houden zich immers met dezelfde onderwerpen bezig als Homerus. Io praat over Homerus echter vanuit een 'goddelijke kracht die hem beweegt'(329), vanuit een 'Bacchantische geestvervoering en bezetenheid'(329), vindt Socrates. Je kunt niet dichten wanneer je bij je nuchtere verstand bent. Een dichter is een dienaar van de goden.
Verderop probeert Socrates vast te stellen of er zoiets is als een rapsodenkunst (Io is een rapsode, een rondtrekkend zanger / vertolker van gedichten, in zijn geval van de Ilias en de Odyssee van Homerus) en waarop die dan betrekking zal hebben. Maar dat is niet zo. De conclusie blijft dat Io zijn gedichten voordraagt vanuit goddelijke inspiratie en niet vanuit deskundigheid.
"Dus komt dit hierop neer: als een menigte mensen over eenzelfde onderwerp praat, zal het altijd dezelfde zijn die kan herkennen wie goed en wie verkeerd spreekt. Of nog: als men niet kan uitmaken wie slecht spreekt, ligt het voor de hand dat men ook niet kan uitmaken wie goed spreekt, althans als het over hetzelfde onderwerp gaat."(326)