>>>  Laatst gewijzigd: 26 oktober 2021   >>>  Naar www.emo-level-8.nl  
Ik

Notities bij boeken

Start Filosofie Kennis Normatieve rationaliteit Waarden in de praktijk Mens en samenleving Techniek

Notities

Ugh, dit boek omvat alles wat je je als slechte punten bij een autobiografie voorstelt:

Gebrek aan inzicht in eigen achtergrond:

  • Hij ziet nauwelijks hoe veel hij van zijn familie / ouders meegekregen heeft en hoe sterk zijn milieu afweek van dat van andere; niet bepaald het standaard Chinese arbeidersmilieu.
  • Hij kokketteert met zijn Chinese achtergrond: het confucianisme, de eenvoud, het evenwicht, het lot en het geluk dat hem daarin toelacht. Je kunt net zo goed zeggen dat hij zich vastgeklampt heeft aan een saai en zeker bestaan omdat hij geen risico's wilde nemen.

Gebrek aan zelfinzicht en zelfkritiek:

  • Hij kan maar niet over zijn lippen krijgen hoe onzeker, verdrietig, ongelukkig hij is geweest; het is allemaal volkomen rationeel geschreven, alsof hij het allemaal zo gepland heeft. Hij heeft zich in zijn isolement van zijn familie teruggetrokken op zijn intelligentie, een geaccepteerde eigenschap, en op alle rationeel verworven successen. Ben benieuwd wat zijn vrouw en kinderen en allerlei directe collega's van hem vinden ...
  • Hij doet ook alsof hij het magneetkerngeheugen heeft uitgevonden, terwijl hij alleen maar een bepaalde vorm ervan heeft ontwikkeld - magneetkerngeheugens waren er al in Nazi-Duitsland en er zijn vele vormen uitgewerkt in de VS als 2D-raster, 3D-raster, met veel stroom, met weinig stroom, etc. Zie Ceruzzi's History of Modern Computing, p. 49.
  • Hij is gewoonweg autoritair als bedrijfsleider, hij heeft altijd gelijk, en zit dat te vergoeilijken met successen. Ben benieuwd naar de mislukkingen ..
  • Het boek is één grote egotrip, een grote op de borst klopperij.
Voorkant Wang 'Lessen' An WANG
Lessen - De autobiografie van de vader van de tekstverwerker (Oorspr. Lessons. An autobiography - 1986)
Utrecht: Het Spectrum (voor Intermediair), 1987

Over de uitvinding van de magneetkerngeheugens:

"Ik ben er altijd van uitgegaan dat zich vanzelf een oplossing aandient, als ik maar lang genoeg over een probleem nadenk, hoewel er natuurlijk geen garantie bestaat dat ik of wie dan ook een oplossing kan vinden voor èlk probleem.

Als men zich totaal op een probleem stort komt vanzelf alles wat men met betrekking tot dat probleem heeft geleerd weer boven, waardoor men onbewust naar een oplossing toewerkt.

Meestal gebruikt men bij de eerste poging om een probleem op te lossen alle kennis die men heeft. Maar vaak is dat niet voldoende. Dat gebeurde toen ik probeerde de kernen af te lezen zonder de informatie te vernietigen.

Op een bepaald moment, meestal nadat men op een dood punt terecht is gekomen, wordt men gedwongen mogelijkheden te onderzoeken die radicaal afwijken van wat men geleerd heeft. Bijvoorbeeld dat het er niets toe doet of de informatie verloren gaat, zolang het maar mogelijk blijft om haar later weer opnieuw in te voeren.

Dat inzicht kwam als een lichtflits en was niet het gevolg van lang en bewust nadenken of van logische conclusies. Zo zijn al mijn beste ingevingen ontstaan. Ze worden mij gepresenteerd door mijn onderbewuste, als het ware als een cadeau en niet als het resultaat van moeizame inspanning. Dat proces heb ik totaal niet in de hand en ik kan het ook niet duidelijk omschrijven, en daarom betwijfel ik ook of het mogelijk zal zijn een computer te bouwen die de intuïtieve kant van het menselijk denken kan weergeven.

Ik weet niet wat er gebeurt op dat moment dat het verstand door de verworven kennis heenreikt naar een andere dimensie, waardoor een oplossing ontstaat voor een vraagstuk dat voorheen absoluut onoplosbaar leek.

Er kunnen wel meerdere soorten intuïtie bestaan, afhankelijk van het probleem en de omstandigheden. Hoe zou het dan mogelijk zijn een apparaat te ontwerpen dat dat proces imiteert? De kans is zeer klein dat wij in staat zijn een machine uit te vinden die iets kan wat we zelf niet begrijpen."(p.60/61)

En een losse flodder:

"Bij het uitbreiden van de toepassingsmogelijkheden van de 300 lieten we ons leiden door het idee dat mensen helemaal geen technologie willen; ze willen alleen maar oplossingen voor problemen."(p.148)