>>>  Laatst gewijzigd: 12 december 2020   >>>  Naar www.emo-level-8.nl  
Ik

Notities bij boeken

Start Filosofie Kennis Normatieve rationaliteit Waarden in de praktijk Mens en samenleving Techniek

Notities

Incididunt nisi non nisi incididunt velit cillum magna commodo proident officia enim.

Clément 'Freuds kinderen zijn vermoeid' Catherine CLÉMENT
Freuds kinderen zijn vermoeid - vert. door Oomens / Lemmers van es fils de Freud sont fatigués
Bussum: Het Wereldvenster, 1978/1, 1980, 121 blzn.; ISBN: 90 2939 7063

[Een kritiek van de psychoanalytici die gebruik maakt van veel te veel woorden ... Bijna niet te lezen, deze tekst.]

Over psychoanalytici

"Zij behandelen. Zij genezen. Zij pogen veranderingsprocessen op gang te brengen in het leven van mensen en in de kwalen die hun cliënten een goed bestaan onmogelijk maken (...)
Maar ik heb iets over het hoofd gezien. Ik heb de dingen wat al te eenvoudig voorgesteld. Behandelen doen ze niet meer, daar zetten zij zich tegenwoordig juist tegen af. Genezen? Dat is een vies woord, dat stamt uit een maatschappijopvatting waarin zij zich - naar hun zeggen - niet langer kunnen vinden ... "(9)

"Maar toen kwam Lacan met een volkomen nieuw en verbazingwekkend nummer. Hij begon even vrij associërend te praten als hij gewend was te luisteren. (...) In plaats van een betoog, bestaande uit met elkaar in contact gebrachte stellingen, kleine a, kleine b, kleine c, kwam er nu - dat was inderdaad geniaal - een wat dromerige woordenstroom, geheel los van de kleine verbanden waaraan een bepaalde bewijsvoering zich toch moet houden.(...) Het zoeken van logische overeenkomsten, ontworpen voor alledaagse geesten, had afgedaan: het begrijpen was verder weggelegd voor wie het begreep, de 'happy few' dus bij voorkeur ...(19)

[Het idee alleen al ... Afschuwelijk. Je arrogant onttrekken aan conventies voor communicatie en verantwoording. Ja, erg geniaal ...]

"Aldus hebben dan ook zij een plaatsje gevonden onder de zon van het eeuwige geklets. Aldus zijn zij wettig lid geworden van die schijngemeenschap, waarvan zij in hun dromen altijd al deel wilden uitmaken: de intelligentsia."(23)

Over de ontwikkeling van de psochoanalyse 'als wetenschap'.

"De waarheidsfunctie dienen, toe maar, maar als men in een eerbiedig geboden, al te behoedzame, alles ontziende houding steeds maar terugkeert op dezelfde paden, is het de vraag of het wel de waarheid is die men dient."(37)