Oudheid en Middeleeuwen 1501-1600 1601-1700 1701-1800 1801-1900 1901-2000 2001-nu Filosofisch Sociaal en Cultureel Politiek en Economisch Technisch Stalinisme Maoïsme Neoliberalisme Socialisme Neomarxisme en Kritische theorie Complottheorieën Irrationaliteit Irrationaliteit (Bijgeloof en religie) Leugens, desinformatie, propaganda KlokkenluidersIncididunt nisi non nisi incididunt velit cillum magna commodo proident officia enim.
Shawn OTTO"Thomas Jefferson’s trust in the well-informed voter lies at the heart of the modern democracy that has, over the course of two centuries, come to guide the world. Much like the “invisible hand” that guides Adam Smith’s economic marketplace, so too does the invisible hand of the people’s will guide the democratic process.(...) But lately the invisible hand seems confused and indecisive. Democratic governments the world over are increasingly paralyzed, unable to act on many key issues that threaten the economic and environmental stability of their countries and the world. They often enact policies that seem to run against their own interests, quashing or directly contradicting well-known evidence. Ideology and rhetoric guide policy discussions, often with a brazenly willful denial of facts. Even elected officials seem willing to defy laws, often paying negligible prices. And the civil society we once knew now seems divided and angry, defiantly embracing unreason. Everyone, we are told, has his or her own experience of reality, and history is written by the victors. What could be happening?
At the same time, science and technology have come to affect every aspect of life on the planet." [mijn nadruk] (15-16)
"Without a better way of incorporating science into our policymaking, democracy may ultimately fail its promise."(19)
[Goede start. En het is na 2016 alleen maar erger geworden. Dus ja, precies, wat is er aan de hand? Eens zien of dit boek goede analyses en oplossingen heeft.]
[Maar het stellen van al die vragen op p. 20-24 heeft geen zin als niet duidelijk gemaakt wordt dat het in de kern gaat om normatieve rationaliteit. We kunnen veel met wetenschappelijke rationaliteit, maar het toepassen van de resultaten daarvan is een kwestie van normatieve keuzes - bijvoorbeeld is het goed om genetisch gemodificeerde gewassen te produceren en in de voedselketen op te nemen? Het kan, het hoe is geen probleem. Het probleem is of je wat kan ook moet willen en of je wat er is ook moet gebruiken, vooral ook als je bedenkt dat allerlei wetenschappelijke resultaten met de - letterlijk - noodzakelijke onzekerheden omgeven zijn en dat de gevolgen van de toepassing van wetenschap lang niet altijd precies te voorspellen zijn. De werkelijkheid is weerbarstig en ontzettend complex, wetenschap werkt vaak met reducties, we zouden ons zo maar vresleijk kunnen vergissen in wat er gaat gebeuren. Politieke besluiten voorzien van een wetenschappelijke basis maakt het niet minder noodzakelijk normatieve afwegingen te maken in die besluitvorming. En ook dat moet een rationeel karakter hebben. ]
[Otto lijkt tot dusver iets te veel vertrouwen te hebben in 'evidence' en 'facts' geleverd door de wetenschappen. En het is weer eens een Amerikaans boek dat alleen handelt over Amerika, heb ik de indruk. Er gaat nogal wat aandacht naar opvattingen van Amerikaanse presidentskandidaten en hoe Amerikaanse politieke campagnes met het thema omgaan. Maar - belangrijker - het vergeet ook dat de Amerikaanse politiek heel vaak gebruik heeft gemaakt of maakt van de wetenschap, dat gebeurt namelijk wél als die politiek bepaalde doelen wil bereiken en de wetenschap nodig heeft om dat voor elkaar te krijgen. Denk aan de atoombom, denk aan de maanlandingen, denk aan DARPA en de bouw van netwerken, denk hoe dan ook aan defensie en inlichtingendiensten die enorm intensief gebruik maken van wetenschap en technologie. Of heeft hij het alleen maar over de rol die wetenschappelijke kennis speelt in de politieke besluitvorming?]
"Science and engineering are providing us with increasingly clear pictures of how to solve many of our challenges, but policymakers are increasingly unwilling to pursue the remedies that scientific evidence suggests. Instead, they take one of two routes: deny the science, or pretend the problems don’t exist. Vast areas of scientific knowledge and the people who work in them are under daily attack in a fierce worldwide war on science. Scientific advances in public health, biology and the environment are being resisted or rolled back. Political and religious institutions are pushing back against science and reason in a way that is threatening social and economic stability." [mijn nadruk] (24)
[Religie is van zichzelf al irrationeel en normatieve rationaliteit is daar altijd al ver te zoeken geweest. Een bewering als 'we moeten het zo doen, want dat is de wil van god' is wel zo'n beetje het toppunt van irrationaliteit. En politiek is in de eerste plaats nog steeds op heel veel plaatsen - ook in de VS - religieus gekleurd / beïnvloed en in de tweede plaats vaak totaal niet geïnteresseerd in het oplossen van praktische problemen, het vergroten van het welzijn binnen een samenleving, en dergelijke. Politiek draait meestal alleen maar om macht en geld en het winnen van verkiezingen. Dat is eigenlijk al 2500 jaar zo. Dat is niet per se iets van nu.]
"Politically, the war on science is coming from both left and right. But the antiscience of those on the right — a coalition of fundamentalist churches and corporations largely in the resource extraction, petrochemical and agrochemical industries — has far more dangerous public-policy implications because it’s about forestalling policy based on evidence to protect destructive business models. As well, the right generally has far more money with which to spread disinformation and attack science on a host of issues. Those on the political left often unwittingly abet the right’s antiscience efforts by arguing that truth is relative, harboring suspicions about hidden dangers to health and the environment that are not supported by evidence, and selectively rejecting science that doesn’t affirm their health-food and back-to-Eden value system. While they are right that there are serious environmental and health threats afoot from poorly regulated industries, they undermine their credibility when they extend these suspicions to scientifically unsupported ideas like vaccines cause autism, cell phones cause brain cancer, or genetically modified crops are unsafe to eat." [mijn nadruk] (26)
"The clash between the science-literate and a science-illiterate society creates unique problems not just for hapless individuals who run afoul of ignorant or racist authorities, but for the mainstream media as well. Budget-strapped and increasingly unable to discern between knowledge and opinion, science-illiterate journalists too often aid the slide into unreason." [mijn nadruk] (30)
"An old joke tells of the three things one never discusses in polite company: sex, politics, and religion. How has political culture come to a point where science is more taboo to discuss than religion?"(40)
[De politici wilden dus liever in debat over religie dan over wetenschappelijk getinte vragen. Argument daarbij toch sterk: de angst om op je bek te gaan, dus de indruk die je maakt als politicus die gekozen wil worden. Verderop staan de veertien vragen aan de politiek die in de VS een rol speelden. Wonderlijk to the point in de huidige coronacrisis, vooral gezien de situatie in de VS: ]
"6.Pandemics and Biosecurity. Some estimates suggest that an emerging pandemic could kill more than three hundred million people. In an era of constant and rapid international travel, what steps should the United States take to protect our population from global pandemics and deliberate biological attacks?"(44)
Volgen voorbeelden van antiwetenschappelijk beleid in de Amerikaanse politiek.
[Daar hebben we er inderdaad genoeg van. Ook op dat punt wordt wat religieuze partijen roepen belangrijk gevonden dan wat wetenschappelijk onderzoek laat zien. Om er maar een paar te noemen:]
"“Faith-based” initiatives like abstinence-only sex education, by contrast, were federally funded at high levels, even when they were contradicted or shown ineffective by science. And business-friendly FDA administrators failed to remove the arthritis drug rofecoxib (Vioxx) from the market even after it became apparent that it was causing heart attacks, resulting in more than fifty thousand American deaths — nearly as many as the number of American soldiers lost in Vietnam."(50)
"By the 2008 election, antiscience views had become entrenched as mainstream political planks of the Republican Party. The focus was on three main areas: denying the science of reproductive medicine, denying the science of evolution, and denying the science of climate change. Its messaging followed a public-relations playbook that had been developed in part by Southern US tobacco companies to fight the emerging science-based conclusion that smoking causes cancer, and by US agribusiness in fighting the revelations that pesticides were disrupting the environment and hazardous to health. Like climate disruption, these had been facts that, if widely accepted, could undermine entire industries. “Doubt is our product,” a tobacco executive wrote in a 1969 memo to fellow tobacco executives, “since it is the best means of competing with the ‘body of fact’ that exists in the minds of the general public." [mijn nadruk] (51)
"The problem, as we’ve already seen, wasn’t limited to the candidates. Many reporters (and editors, who often direct reporters’ lines of questioning) are — like many politicians — humanities majors who were required to take few or no science classes in college. The classes were hard, and they ducked them, and now few seem to understand science’s unique importance to the democracies they report on. Most seem to think, incorrectly, that the public shares their disinterest. In an age when so many major policy problems are dominated by science, this is a concern." [mijn nadruk] (55)
[Kijk, hier zie je de grote vergissing die Otto maakt, in feite slechte argumentatie. Ik moet blijkbaar exacte wetenschap bedreven hebben om het belang van exacte wetenschap in te zien? Wat een onzin. Het is de aloude domme tegenoverstelling van 'exacte' natuurwetenschappen tegenover 'vage' menswetenschappen. Alsof menswetenschappen geen wetenschappen zijn. Alsof iemand die sociologie of psychologie of culturele antropologie gestudeerd heeft niet het belang kan inzien van wetenschappelijk onderzoek in politieke besluitvorming. Misschien is het wel eerder andersom en zouden exacte wetenschappers er baat bij kunnen hebben om menswetenschappen te bestuderen, zodat ze beter zouden weten hoe mensen besluiten nemen. Wat wel een groot probleem is is de postmoderne attitude die veel mensen er vandaag de dag op na houden. Ik weet niet of die zo samenhangt met de menswetenschappen. Meer met slechte filosofie, denk ik.]
[En met slechte journalistiek zoals Otto terecht aantoont, waarin 'hoor en wederhoor' verworden is tot het weergeven van verschillende standpunten als even belangrijk, zonder dat er dus nog geargumenteerd wordt voor wat beter is of niet. Journalistiek als een slecht geleid debat, als een slecht geleide vergadering.]
"While it may not be possible to attain total objectivity, approaching it is what science is all about, and the reliable knowledge it produces is responsible for every advance in the modern world. The proof of the pudding is in the eating." [mijn nadruk] (58)
[Ik vind dat echt een te simpele relatie leggen tussen het produceren van wetenschappelijke resultaten en het gebruik ervan in de praktijk. Ik houd niet van postmodernisme, ik houd ook niet van sciëntisme. Kennis van iets leidt op zichzelf niet zo simpel tot wat er in de praktijk met die kennis gedaan moet worden, feiten op zich dwingen geen normen af. Ook normatieve beslissingen moeten zo rationeel - objectief - mogelijk genomen worden. Die kennis speelt daar een rol in.]
"If one side’s account is based on the accumulated knowledge gained from tens of thousands of painstaking experiments done by thousands of scientists working over fifty years taking and reporting on billions of measurements reproducible by others, as in the case of climate science, and the other side is a persuasive opinion articulated by a passionate advocate who is intent on convincing viewers of the rightness of his or her perspective, by presenting them as a debate, journalism becomes an implicit advocate for extreme views, weighting them and presenting them to the public as if they had equal merit with tested knowledge."(59)
[Ik ben het daar erg mee eens. ]
"Partly, this growing ghettoization is due to economics. Facing increased competition from cable TV and a largely free model of news on the Internet, commercial news media have been trimming costs. Among the first things to go were the most expensive: investigative and science reporters." [mijn nadruk] (62)
[Hebben we nog nieuwsmedia die niet commercieel zijn? Dus uiteindelijk draait het toch weer om geld en zitten we opnieuw in onze maag met dat zielige kapitalisme. Otto geeft de schokkende feiten voor de VS. Maar:]
"In continental Europe, science coverage has actually increased in the mainstream media."(64)
"Of course, the war on science isn’t limited to presidential campaigns and the media. It is present in city councils, state legislatures, and congressional and parliamentary delegations the world over, particularly in several of the leading democracies with strong corporate economies and liberal interpretations of the right to freedom of expression." [mijn nadruk] (66)
[Dat laatste moet Otto even uitleggen, vind ik.]
"By late 2012, antiscientific rhetoric had become normalized in US politics. Public statements that once would have been considered ludicrous and career-ending were accepted by media and voters without challenge, mostly on the Republican side of the aisle, and mostly on issues surrounding climate change, contraception, and evolution. That’s not to say that Democrats didn’t have their own issues with accepting science they didn’t agree with politically — they did — but they weren’t running loudly against science the way Republicans were."(73)
"By November of 2013 the antiscience cancer had spread to several other countries, most of them places like the United States and Canada that had heavy deposits of fossil fuels or minerals, often driven by PR efforts against policies regulating mining and emissions, sometimes with direct involvement from US Republican Party operatives."(79)
"With repeal of the carbon price, religious chaplains in secular public schools, fluoridation elimination, and other issues, Australian antiscience was in full swing. "(83)
"How could we have gotten here? How could science, our greatest global source of health, wealth, and power, have somehow become a partisan political football? How did it come to be dismissed out of hand, denied, debated, even reviled by politicians, by large swaths of the voting public, and by judges — even by Supreme Court justices — with no consequences from the media, the law, the government, or the public?
And what will it mean for democracy, in an age dominated by increasingly complex science, that our political and governance structures seem to have so little regard for the role of scientific evidence in democratic decision making?
In short, are the people still sufficiently well-informed to be trusted with their own government?
To understand what is happening — and we must, if we are to have hope of winning the war — we must first understand science’s complex and fraught relationship with political power." [mijn nadruk] (99)
[Het meeste van wat Otto tot nu toe schrijft is eigenlijk wel bekend. Maar de grote vraag wordt natuurlijk: kunnen we er iets aan doen?]
Wetenschappelijke ontdekkingen / kennis tasten vanzelfsprekendheden aan, hebben invloed op de machtsverhoudingen.
"But the statement of an observable fact is a political act that either supports or challenges the current power structure. Every time a scientist makes a factual assertion — Earth goes around the sun, there is such a thing as evolution, humans are causing climate change — it either supports or challenges somebody’s vested interests."(101)
"Wishing to sidestep the painful moral and ethical parsing that their discoveries sometimes compel, scientists for the last two generations saw their role as the creators of knowledge and believed they should leave the moral, ethical, and political implications to others to sort out. But the practice of science itself cannot possibly be apolitical, because it takes nothing on faith. The very essence of the scientific process is to question long-held assumptions about the nature of the universe, to dream up experiments that test those questions, and, based on the resulting observations, to incrementally build knowledge that is independent of our beliefs, assumptions, and identities, and independently verifiable no matter who does the measuring — in other words, that is objective. A scientifically testable claim is transparent and can be shown to be either most probably true, or to be false, whether the claim is made by a king, a president, a prime minister, a pope, or a common citizen. Because it takes nothing on faith, science is inherently antiauthoritarian, and a great equalizer of political power. That is why it is under attack." [mijn nadruk] (104)
"How do we create knowledge? There is no one “scientific method”; rather, there is a collection of strategies that have proven effective in answering our questions about how things in nature really work, as opposed to how they at first appeared to work to our common senses, or to scientists or theologians with less precise measuring tools than the ones we now have." [mijn nadruk] (106)
[Typisch dit. We willen blijkbaar niet weten hoe de samenleving functioneert, hoe een cultuur in elkaar zit, waarom mensen racistisch zijn, en zo verder. Natuurwetenschappelijke bevooroordeeldheid. Volgen opendeurvoorbeelden van hoe wetenschap en religie in strijd zijn met elkaar over hoe oud de aarde is, wanneer leven begint, etc.]
"The challenge to authority that science presents is one of many reasons why it has flourished in free, democratic societies, and why those same societies have fallen when they have turned their backs on the freedom science requires in favor of authoritarianism. (..) It is not a coincidence that the ongoing scientific revolution has been led in significant part by the United States and other free, democratic societies. But it is also partly why, since the late twentieth century, the political climate has increasingly hampered US policymakers and those in other leading democracies in dealing with so many critical science policy issues, and why, by turning away from it, the United States may soon cede both its leadership in scientific research and development and the economic, social, and cultural influence that leadership provides." [mijn nadruk] (121)
[Ik vind het altijd erg gemakkelijk om de VS te zien als de leider van de wereld bla bla. Hoeveel van al dat wetenschappelijke onderzoek in de VS is er niet gaan zitten in het maken van wapens en in allerlei onnodige zaken waarmee men alleen maar geld wil verdienen? Hoeveel van dat onderzoek is werkelijk goed geweest voor mensen, voor de samenleving, voor andere landen? Ik denk niet dat de VS ooit de leider zijn geweest in normatieve rationaliteit.]
"But what do we do when the level of complexity actually does require a “very high degree of education”? Can democracy still function effectively?"122
De basis van de VS worden niet gevormd door de christelijke religie maar door wetenschap, aldus Otto.
"This science-friendly Protestant perspective — that one could establish law and understand God’s will by studying nature and, over time, aggregating and refining a body of knowledge that bound even the king — stood in stark contrast to the position taken by the Roman Catholic Church when, in 1633, church authorities denied the validity of astronomical science and indicted Galileo for heresy for simply describing what he found by observing nature." [mijn nadruk] (131)
"In the process they created something entirely new: a nation that respected and tolerated religion in every sense, but did not base its authority on religion. A nation whose authority was instead based on the underlying principles of liberty, reason, and science."(162)
[Een totaal irrelevant verhaal van vele pagina's. Ook al laat je zien dat de Founding Fathers hielden van wetenschap, we zitten in de huidige VS met een heel andere benadering in de politiek. Daar ging het over. En het is ook naïef om te willen laten zien dat 'we' niet tegen de religie zijn, maar vóór wetenschap. Je kunt niet iets tolereren dat dogma's in de wereld zet die elke tolerantie willen opheffen.]
"These open, democratic societies that are supportive of — and attractive to — creative minds acknowledge the role of opinion leaders, but limit those leaders’ actions closely to the feedback of the herd. In The Science of Liberty, Ferris shows how powerfully open societies have promoted the wealth and progress of nations, and how fundamentalist, theocratic, and totalitarian governments — in other words, authoritarian governments — have had comparatively few scientific advances. This resulted in those nations falling further behind the liberal democracies both economically and technologically." [mijn nadruk] (167)
"In the early twenty-first century, the political orientation that most stands for freedom, openness, tolerance, caution, and science is the liberals. In the United States, this ideology is represented by the Democrats, which may explain why 55 percent of US scientists polled in 2009 said they were Democrats while only 6 percent said they were Republicans, compared to 35 and 23 percent of the general public, respectively. When one thinks about it, it becomes clear why this is currently the case. The conservative movement has largely become associated with — and financed by — old industry and traditional religion, both of which perceive an existential threat from new science. Rather than supporting exploration of wherever the evidence leads, they have invested big money in an authoritarian model of defending their values and business models, and that means denying science that contradicts those things. The rise of authoritarianism among the Republicans running in the 2016 US presidential elections is an example of this. Early in the twentieth century this situation was almost reversed"(178)
[Ook al bekend. Slecht opgebouwd boek: volgen weer allerlei anecdotes die afleiden van de fundamentele discussie.]
"Science took an important leap in public consciousness during World War II, when it transformed from an exploration of nature into a means to win the war for democracy and against the tyranny that had overtaken Germany, Italy, and Japan. Radar and the atomic bomb were both Allied inventions that had major impacts on the war’s outcome, as did sonar, synthetic rubber, the proximity fuse, the mass production of antibiotics, and other key wartime innovations, with many of the efforts led by emigrants from an increasingly antiscience Third Reich."(205)
"Science and technology were employed as tools to spread authoritarian ideology and whip up extreme partisanship and nationalism."(207)
[Maar niet alleen in Duitsland natuurlijk. Alle regeringen gebruiken wetenschap en technologie om politieke doelen te bereiken zoals ook blijkt uit het citaat hiervoor van p.205. En ook in het zogenaamde vrije en democratische Westen om het nationalisme op te kloppen en om de status quo in stand te houden. Denk aan de kritiek op het militair-industrieel-complex uit de zestiger jaren. Wat is het verschil tussen een autoritaire tirannie en de VS van het moment?]
"Vannevar Bush saw this growing influx of talent and believed that science and technology would lead to military superiority for whichever country best exploited them. After the Germans invaded Poland in September 1939, Bush became convinced of the need to establish a federal agency that would coordinate US research efforts. He scheduled a hasty meeting in June 1940 with President Franklin D. Roosevelt, who approved the agency in less than ten minutes.
The National Defense Research Committee (NDRC), the forerunner to today’s National Science Foundation, was established on June 27. The open society, the wartime esprit de corps, the federal dollars, and the marshaling of talented citizens and émigrés organized the American science enterprise into an intellectual weapon unlike any seen before. Under the auspices of this and a related agency, Bush initiated and oversaw the development of the atomic bomb (until it was taken over by the military), as well as the development of radar, sonar, and numerous other inventions critical to the war effort, in addition to several significant medical advances, including the mass production of penicillin." [mijn nadruk] (211)
[Dan is er ineens geen 'war on science' meer. En wat wil je nu eigenlijk met je boek als je het werk van het team dat de atoombom ging ontwikkelen karakteriseert als 'physics’ finest hour' - 212? Willen we dan dat wetenschap op die manier een rol speelt in de politiek? ]
"After the euphoria of winning the war had ebbed, the idea that the United States had used science to kill an estimated 110,000 Japanese civilians without any warning — with another 230,000 dying from radiation injuries over the next five years (a side effect the United States at first officially denied) — weighed heavily on Oppenheimer’s conscience, and on the American public’s collective conscience as well."(213)
[Dat laatste zal wel meevallen. Maar het allerbelangrijkste: hoe had dit voorkomen kunnen worden? Waarom was er totaal geen ethisch besef, geen enkele normatieve rationaliteit te vinden in de besluiten en acties die leidden tot de atoombom? Had 'wetenschap' daarbij kunnen helpen? Ik denk het niet. Dus wat wil dit boek nu eigenlijk beweren.?]
"Today, the idea that everything has changed “save our modes of thinking” might refer not only to the bomb but also to climate change, biodiversity loss and habitat fragmentation, ocean trawling, geoengineering, synthetic biology, genetic modification, mountaintop removal mining, chemical pollution, pollinator collapse, the sixth mass extinction, the deployment of killer robots on the battlefield, and a host of other science-themed challenges we now face. Science and technology have delivered awesome power to governments and industry, but they have not granted us total awareness of the consequences of this power or sustainable mechanisms for its use. We are ever like teenagers being handed the car keys for the first time.
After the war, this feeling — that our scientific ability had outstripped our moral and ethical development as a society, perhaps as a species — was not limited to physicists. " [mijn nadruk] (216)
[Een 'morele en ethische ontwikkeling' is dus nodig. Maar niet wat de militair Omar Bradley in 1948 zei 'We have many men of science, but too few men of God. We have grasped the mystery of the atom and rejected the Sermon on the Mount. Man is stumbling blindly through a spiritual darkness' - 218. Dan geef je religie weer alle kansen, alsof er geen moraal kan zijn zonder religie. Je zou denken dat Otto nu verder gaat met deze kwestie, maar nee, het verhaal gaat verder over de inzet van wetenschap in vredestijd etc. ]
"In less than a year, a bill creating the National Science Foundation (NSF) was signed into law, and science began to undergo a subtle but profound change in its relationship to Western culture . For two centuries, it had been motivated by a sense of wonder on the part of noble idealists and adventurers, wealthy visionaries, civic-minded philanthropists, and scrappy entrepreneurs. But it was now largely driven by government investments that were, in no small part, motivated by the public’s sense of fear." [mijn nadruk] (219)
[De tijd van de Koude Oorlog. ]
"In the span of two short decades, science had attained sacred-cow status enjoyed by few other federal priorities. Gone were the days of scientists needing to reach out to wealthy benefactors to justify and explain their work in order to get funding. The adoption of science as a national strategic priority changed the relationship between science and the public. Over the course of a single generation, government funding allowed scientists to turn inward, away from the public and toward their lab benches, at the very time that the public had developed a love-hate relationship with science."(239)
"Locked in a subculture of competitive, smart, and passionate people focused on their own research, scientists forgot that they were responsible to — indeed, a part of — the community of taxpayers that funded much of their work and so deserved a say in what they did. Scientists became notoriously cheap donors of both time and money, and withdrew from civic life in other ways. Giving back and participating in the greater civic dialog just wasn’t part of their culture or value system. As in any cloistered society, attitudes of superiority developed within the science community — attitudes that ran counter to the fundamentally antiauthoritarian nature of scientific inquiry.
Many scientists, for example, came to view politics as something dirty and beneath them. Arguing that they did not want to risk their objectivity, they eschewed voicing opinions on political issues. So while science was entering its most dizzyingly productive and politically relevant period yet, very little of this creativity was being relayed to the public. Only the results were publicized. From the public’s perspective, the science community had largely withdrawn into its ivory tower and gone silent. This proved to be a disaster." [mijn nadruk] (242)
[Ik weet niet zo of allemaal waar is wat hier beweerd wordt. Er zijn allerlei wetenschappers die maar al te vaak hun politieke commentaar leveren en dan ook nog met de pretentie dat hun meningen wetenschappelijk onderbouwd zijn. Goed zijn in wetenschappelijk onderzoek zegt niets over goed zijn op het vlak van waarden en normen of op het vlak van communicatieve vaardigheden. Dat was al bekend. Waarom daar niet op door gaan? Volgt een stuk over Snow. Maar Snow gaf ook niet de oplossing.]
"For a solution, Snow envisioned the emergence of a third culture of people schooled in both the sciences and the humanities. But that is not what took place. A great change had begun in Western universities, and humanities professors felt themselves slipping from the top spots and being supplanted by scientists, who generally seemed as if they couldn’t have cared less about the humanities. Why bother with all the reading and writing and talking when science was actually doing things? But this was equally shortsighted, and in this shift the West let go of something precious: a grasp on the classics that had informed Western culture. Since scientists couldn’t be bothered with civics, democracy continued to draw its elected leaders primarily from the humanities, creating a culture war that is with us to this day, threatening the ability of Western democracies to solve their problems—just as Snow feared." [mijn nadruk] (248)
[Ik vind heel die terminologie die hier gehanteerd wordt onverstandig: 'sciences' (wetenschappen of natuurwetenschappen?) tegenover 'humanities' (menswetenschappen of de literaire wereld?), wat zeg je dan? Misschien maak je de tegenstelling dan alleen maar erger.]
"How far the United States had come from the days of the first State of the Union address, when George Washington told Congress that “there is nothing which can better deserve your patronage than the promotion of Science and Literature.” Democracy itself had been created by a scientific-technological elite that had included Thomas Jefferson, Benjamin Franklin, George Washington, Benjamin Rush, and other Founding Fathers. Elitism had been something to aspire to. Now, thanks to its association with a cozy cabal of military officers and allied contractors, science had become something to be feared." [mijn nadruk] (249)
"There is a dynamic tension between the two types of science — basic, curiosity-driven science, and applied, goal-driven science — that began to emerge out of both industry and the war effort in World War II. They aren’t so much two types as two ends of the spectrum. Basic science was the realm of the gentleman and philanthropist-funded explorers, and, after World War II, the recipient of about half of the spending on government-funded research centers and university science labs. Applied science was the realm of engineering-oriented American entrepreneurs like Edison, Tesla, and Bell, and later of the major corporate research programs like pharmaceutical research, as well as goal-driven government projects like the Manhattan Project and the majority of other military-funded research." [mijn nadruk] (250)
"Scientists and engineers as a whole were suddenly seen as associated with the military-industrial complex, as were organized religion and other sources of authority, all of which had failed this young generation. The culture at large began rejecting science and tradition and the government itself — and with it, government contractors like Honeywell — and began moving more toward nature, hedonism, anarchy, and spiritualism."(254)
[Zo generaliserend allemaal ... Volgt een historische uitweiding over het Apollo-programma. Ineens werd natuurwetenschap even populair. Maar ... eh ... astronauten die uit de bijbel voorlezen? Dat illustreert dan meteen dat een enorme wetenschappelijk-technische prestatie samen kan gaan met een totaal gebrek aan normatieve rationaliteit. Wetenschap hielp ook niets bij de discussies over armoede en racisme, de burgerrechten, de milieuvervuiling. Terecht werd de vraag gesteld waarom er 20 miljard gestopt werd in een ruimteprogramma, terwijl de armoede onder grote delen van de bevolking het niveau had van de armoede in een ontwikkelingsland. En natuurlijk zijn dat geen wetenschappelijke vragen, maar normatieve vragen.]
"But space was the exception. In other ways, science was taking it on the chin. As the United States was roiled by antiauthoritarian demonstrations against the Vietnam War, against poverty, against racism, against “the man,” science came to be seen as a part of “the man” — the corrupt, jingoistic, largely white and male cultural elite about which Eisenhower had warned the nation, dominated and corrupted by business interests too closely aligned with government in a sort of neofascism." [mijn nadruk] (271)
"The same drama of object-oriented science [de eerder genoemde toegepaste doelgerichte wetenschap - GdG] and the development of technological solutions has led to the denial of consequences over and over again, from cigarettes to DDT to asbestos to acid rain to Love Canal to the hole in the ozone layer to Three Mile Island to the Dalkon Shield to toxic-shock syndrome to lead paint and leaded gas to atrazine to the Vioxx scandal to emerging battles over microbeads and other nanotech — and eventually to the granddaddy of them all (so far), global climate disruption."(276)
[Otto draait er maar om heen. Nu volgt weer een uitweiding over Sagan. Maar diens 'briljante tv-serie' Cosmos is natuurlijk ook niet de oplossing voor een wetenschap die zich voor het karretje van het kapitalisme laat spannen.]
"In the years following Sagan’s drubbing — by the very National Academy whose president had called for increased science outreach just a short while before — the public’s perception of science continued to erode. By 1999, less than half of all Americans — just 47 percent — said that scientific advances were one of the country’s most important achievements. By 2009, that number had fallen to 27 percent." [mijn nadruk] (280)
"Throughout the 1970s and 1980s, as the political schism over science began to widen, ambivalence toward science was expanding throughout much of the Western world. Religious fundamentalists were getting organized; industry was mounting antiscience PR campaigns; and people were becoming more aware of the unanticipated effects of chemicals on the environment and the human body." [mijn nadruk] (281)
Tegelijkertijd waren de resultaten van wetenschappelijk onderzoek in toenemende mate overal te vinden.
"People who did not speak the language of organic chemistry, and even many who did, began to worry about unanticipated biocomplex effects — those arising from the complex biological, chemical, physical, and behavioral interrelationships between living organisms and their environment. This spawned a massive resurgence of the organic-food movement, and a suspicion of foods derived from organisms that had been bred using genetic modification. But genetic modification is the same thing humans have been doing for millennia, just with more precision. It actually changes less of a plant’s organic genome than hybridization." [mijn nadruk] (282)
[Dat lijkt me een drogredenering. Bij het kruisen van rassen laat je nog altijd de natuur zijn werk doen, dat kost veel tijd, vergt geduld. Bij GM grijpt de mens zelf op het diepste niveau in en probeert de natuur naar zijn hand te zetten en liefst snel een beetje. Bovendien: ook al verandert genetische modificatie minder aan het genoom dan nog kan de interactie van die verandering met allerlei andere zaken - bijvoorbeeld met zaken die we niet eens weten - tot ongewenste gevolgen leiden. En tot slot wordt hier even vergeten dat je dat soort technieken ingebed moet zien in een kapitalistisch systeem waarin geld belangrijker gevonden wordt dan wat ook. Mensen hebben dus gelijk met hun wantrouwen tegenover wetenschap en GM in het bijzonder. Dat is gewoon een heel gezond wantrouwen. Hadden maar meer mensen dat wantrouwen. ]
Het eten van GM-voedsel wordt algemeen door wetenschappers als veilig gezien. Hetzelfde geldt voor elektromagnetische straling. Maar ook daar doet het grote publiek moelijk over omdat ze geen kennis van zaken hebben.
"But, by then, science’s credibility had been damaged by a constellation of silence, failure to anticipate biocomplex consequences, environmental mismanagement, corporate public-relations spin, and political rhetoric. When that confidence has been shattered, all that is left to rely on is superstition, magic, religion, opinion, partisan pundits, television celebrities, and “prudent avoidance” — all “ways of knowing,” but none of them objective knowledge. A new form of antiscience skepticism was taking root." [mijn nadruk] (291)
"Over the course of four decades of disconnection, specialization, environmental and health disasters, and tunnel vision, science had transformed in the eyes of the public from noble savior to troublesome spoiler — or, worse, a tool of oppression. Science — its values, priorities, methods, and the effects of its advances — was perceived to be out of touch with shared values and priorities, and beholden instead to the interests of a small but powerful minority. Funding began to fall off, and science, which had been relatively silent for nearly two generations, began to lose its standing." [mijn nadruk] (293)
[Niet geheel onterecht lijkt me. Waar staat wetenschappelijk onderzoek werkelijk in dienst van de gemeenschap, de mensen? En waar in dienst van ideologieën (defensiepolitiek, religieuze opvattingen en zo), van bedrijven, en zo verder? Ik zou die vraag graag beantwoord willen zien. In plaats daarvan gaat Otto weer vertellen over een andere 'scare' bij het grote publiek 'die de dingen niet snapt': vaccinaties en autisme.]
"Even after thimerosal was removed from vaccines, the antivaccine movement continued to gain momentum, fueled by the same skepticism of science that had propelled the electromagnetic-field scare, the cell-phone scare, the GM scare, and the poison-meme antiscience backlash as a whole."(299)
"As with other wars on science, the war on vaccines is one of shifting goalposts. After the antivaxxers’ claims that the MMR vaccine caused autism were debunked, they argued that the thimerosal in vaccines caused autism. After this was debunked, new claims surfaced that the cause was the vaccines being given too close together and too early, somehow shocking a child’s immune system and resulting in autism. This, too, was debunked. Science shows that even though the number of shots has risen over time, the actual load on the immune system has decreased because today’s vaccines are better engineered. Before 1991, the whooping-cough vaccine had three thousand different antigens. Today’s whooping-cough vaccine has no more than five particles — just as effective, but much easier on the immune system. After the “too many, too soon” myth was debunked, antivaxxers began claiming that the MMR vaccine was “triggering” autism in children who were somehow genetically predisposed to it. That, too, was debunked." [mijn nadruk] (303)
[M.a.w.: mensen blijven iets geloven tegen elk wetenschappelijk bewijs in, tegen beter weten in. Maar is dat niet altijd zo geweest? Is dat nu echt een oorlog tegen kennis en wetenschap? Of is het iets anders? Waarom is wetenschappelijk bewijs zo weinig overtuigend? Omdat het een bepaald soort rationaliteit is? Omdat 'feiten' en 'bewijs' lang niet altijd antwoord geven op vragen van mensen, lang niet altijd zeggen wat goed is om te doen en wat niet goed is om te doen? Otto suggereert de hele tijd dat wetenschap objectieve kennis oplevert, maar dat suggereert een zekerheid van kennis die er heel vaak niet is. Denk aan medicijnen, denk aan voedsel, ja er zijn statistische waarschijnlijkheden voor de werking ervan, maar zo veel blijft onzeker en onduidelijk voor een individueel mens. Dat heb je ervan als je alleen maar natuurwetenschappelijk kunt denken. Het is allemaal niet zo simpel. En mensen voelen dat.]
"Religious conservatives oppose HPV vaccination, believing it may increase promiscuity among girls by removing one of the punitive consequences (cervical cancer and genital warts) of having sex outside of marriage."(304)
[Ja, doe dáár eens wat aan. Waarom moeten het nog hebben over mensen in de samenleving die maar wat roepen voor het effect en de stemmen? Ik begrijp echt niet dat Otto daar zo veel woorden aan vuil maakt. Wat doen we er aan? Daar draait het om.]
Reagan hief de 'Fairness Doctrine' op met als gevolg dat de media eigenlijk alles konden roepen wat ze wilden ('yellow journalism' werd herboren).
"Proponents of the repeal, who have since opposed congressional attempts at correction, argued that the market forces of the invisible hand will unleash freedom and competition in the marketplace of ideas, which will stimulate broad-ranging and higher-quality discussion. But, in fact, just the opposite has occurred, with discussion becoming less diverse and more polarized. Without the attempt at an objective standard of knowledge, listeners turned into opinion “dittoheads,” as Limbaugh’s followers happily describe themselves. Diversity of thought has been quashed in favor of an uncritical, authoritarian, and vehemently partisan allegiance to a political tribe—a new conservative identity politics that rejects the left-wing identity politics of the postmodern era. The talk jocks act as chorus masters, conducting the audience members’ political opinions in an us-versus-them narrative that maximizes audience share and directs the anger and political contributions of millions of listeners like so many sports fans." [mijn nadruk] (319)
"During the short time since the 1970s that journalists have been arguing about objectivity, scientists and engineers have completely transformed our world using objective knowledge. Climate change is objectively measurable, no matter which thermometer records one looks at. Electricity is objectively measurable, no matter who plugs the multimeter into the wall socket. Earth objectively goes around the sun, no matter who makes the telescopic observations. Radiometric dating always comes up with the age of Earth at about 4.54 billion years old, no matter who runs the mass spectrometer. Vaccines have been objectively shown to prevent the spread of deadly diseases, no matter who administers them. Evolution has been objectively verified thousands upon thousands of times by people of many cultures. Scientists have labored, sacrificed their careers, and died to cull this and other objective knowledge from our many biases and failings, using a system devised to do just that. They have done so in order to build a literature of objective knowledge that has, in turn, improved the lives of the rest of us.
Let’s be clear: scientists have egos and biases. They recognize that, and the scientific method is designed to help filter those qualities out. Objective does not mean complete or perfect or apolitical; it means stripped of personal, religious, political, emotional, cultural, sexual, referential, and other biases, which is what the process of science works to achieve via repeated testing, confirmation, and peer review. If knowledge is falsifiable but holds up regardless of who does the testing, it is said to be reliable; i.e., objective. A scientific conclusion is always provisional, because knowledge is never complete, and it is always political, because new knowledge always threatens the status quo, but it is also increasingly reliable as it is tested and survives." [mijn nadruk] (341-342)
[Die voorbeelden zijn prima, maar ik zou de onzekerheid nog beter laten zien zonder dat je de wetenschap aan de kant gooit. Laat de betekenis van die onzekerheid zien, laat zien dat het niet erg is dat die onzekerheid er is, dat een gezond wantrouwen goed is zo lang je wetenschappelijke methoden wil volgen om kennis te verwerven, beweringen te controleren, en zo meer. Dat mag sterker benadrukt worden.]
"To understand how to win the war on science, we next need to turn to the three major fronts of the battle; and to understand science’s attackers, their motivations, and their tactics."(353)
De eerste tegenstander is de postmoderne identiteitspolitiek. De tweede het religieus fundamentalisme. De derde is de zittende industrie.
"The first major front in the war on science is the identity-politics or postmodernist front, waged by academics and the press. On this front, science is subordinated to the “science studies” of humanities scholars and the journalistic denial of objectivity. Such academics and reporters insist that all truth is subjective or derivative of one’s political identity group, and they confuse the process of science with the culture of scientists, thereby falsely equating knowledge with opinion." [mijn nadruk] (353)
[Tjonge, dat is lekker kort door de bocht. Ja, die menswetenschappen, dat is natuurlijk één postmoderne pot nat, alleen de natuurwetenschappen zijn 'objectief'. Alsof er helemaal geen wetenschapsfilosofie bestaat die dit soort simplistische tegenstellingen onderuit haalt. Geen wonder dat hij geen antwoord kan geven op zijn probleem. Als je nu nog zo kritiekloos praat over objectieve waarheid en doet alsof natuurwetenschappen waardenvrij zijn ... Ik ben geen fan van het postmodernisme, maar evenmin een fan van mensen die de normatieve aspecten van de natuurwetenschappen niet zien of de bijdragen niet snappen van mens- en maatschappijwetenschappen, hermeneutische wetenschappen, historische wetenschap. Zijn weergave van het postmodernisme, van Nietzsche ook, is totaal oppervlakkig.]
"Reacting against the Enlightenment (and suffering from paranoia), Nietzsche railed against uniformity and questioned the very idea that there could be objective truth, which he saw as stifling and totalitarian. He argued instead for something he called “perspectivism,” which held that truth is a matter of perspective.
Following Nietzsche, a number of Austrian, German, and French philosophers — among them Martin Heidegger (who himself became a Nazi in 1933), Michel Foucault, Jacques Derrida, Jean-François Lyotard, Jacques Lacan, Julia Kristeva, and Bruno Latour — together with a few Americans — including Richard Rorty and Austrian-American Paul Feyerabend — began rejecting the idea that reality and facts existed independently of our thinking about them." [mijn nadruk] (361)
[De man heeft geen idee van de inbedding van alle kennisverwerving in de geschiedenis, de cultuur, de samenleving, klassen, sekse, en noem maar op. Met het erkennen daarvan zegt je echt niet zonder meer dat waarheid niet bestaat of alleen maar subjectief is of wat ook. Al zijn er inderdaad wel postmodernen die dat beweren. Maar perspectivisme is helemaal niet zo simpel. Otto klampt zich vast aan het naïeve idee dat we ons met gemak los kunnen maken van onze waarden en normen om zo objectief waarheid over 'de natuur' (hij heeft het de hele tijd over de natuur, nooit over de samenleving of de geschiedenis of wat ook) te kunnen kennen. Let ook op de argumenta ad hominem: Nietzsche was paranoia, Heidegger werd een nazi, zo gemakkelijk.]
"In the humanities, and subsequently in Western politics and education, this came to mean that all systems of thought, or metanarratives (narratives used by societies to claim legitimacy), were simply different linguistic “constructs” for assembling our experience of reality."(363)
"In campus humanities departments — and, later, in broader political discourse and society at large — postmodernism came to mean that a middle-aged black male will have a different experience, and so a different truth, from a young white male, who will have a different truth from an older Hispanic female. Their individual perspectives determine “what is true for them,” and anything they say on a given subject is their political right — and that right comes only from personal experience as a member of an identity group, and is tempered by the relative implicit power of that group in society. While this may be true in certain realms of politics and social intercourse, it is not true when it comes to objective knowledge from science. Atmospheric CO2 is the same whether the scientist measuring it is a Somali woman or an Argentine man." [mijn nadruk] (364)
[Kom met een simpel voorbeeld dat niemand kan ontkennen, dan krijg je vast gelijk. Nee dus. Neem "de intelligentie van vrouwen is hetzelfde wanneer die gemeten wordt door een Somalische vrouw of door een Argentijnse man", dat is al wat problematischer. O, maar dat is niet 'de natuur', zou Otto zeggen. Nee, maar zelfs in de natuurwetenschappen zijn metingen niet zo probleemloos wanneer de zaken wat ingewikkelder worden en het niet meer gaat om een simpele waarneming (denk aan kwantumtheorie).]
"In postmodernist thinking, the nature of knowledge is inseparable from the knower. There is no objective “view from nowhere,” only a “view from somewhere.”"(365)
[Dat was al lang voor het postmodernisme het idee, juist vanuit het besef dat kennis en wetenschap niet zo simpel 'objectieve waarheid' leveren als veel simpele zielen zo graag geloven. Otto is blijkbaar zo'n simpele ziel en dit is zijn naïeve geloof in de natuurwetenschap:]
"The goal of science is to create descriptions of reality that are independent of us and our identities, opinions, or beliefs. We call these descriptions knowledge. This knowledge can be expressed in language, mathematics, graphs, images (drawings, paintings, photographs, films), or some combination of these.
To create this knowledge, we use the scientific method, which is a collection of techniques to measure the way things are in nature independent of our perspectives. These techniques include observation, inductive reasoning, hypothesizing, unique prediction, experimentation, recording, critical peer review, and replication. These techniques help cull objective, reliable knowledge out of our subjective perspectives. They have evolved over time and will continue to evolve.
Like our senses, the scientific method is fallible and often leads us astray. But it is the best method we have come up with so far of building a literature of reliable knowledge about nature, and it has proven to be very powerful. In fact, it has proven to be the most powerful tool humanity has ever developed." [mijn nadruk] (367)
[Het probleem zit in de eerste twee alinea's: dat we in staat zijn de werkelijkheid te beschrijven onafhankelijk van onszelf en dat de wetenschappelijke methode de manier is om ons eigen perspectief te overstijgen en dat te bereiken. 'Werkelijkheid' wordt ineens 'natuur', alsof de natuur het enige is dat waard is om wetenschappelijk te onderzoeken, alsof er geen samenleving, geen mensen zijn. En hoe weten we zo zeker dat we er via die wetenschappelijke methode in slagen onze subjectiviteit te overstijgen richting objectieve, betrouwbare kennis? Observatie is al niet zo simpel. En als het allemaal zo simpel zou zijn, hoe kan het dan dat die wetenschappelijke methode soms tot fouten leidt?]
"The postmodern view fit well with the ambivalence toward science that developed after the bomb and during the Cold War. Perhaps science didn’t provide an objective view of reality after all. Maybe it was just a bill of goods being sold to us by greedy corporations and the government. Scientific “truth” had included a lot of oppressive outcomes and erroneous conclusions: nuclear weapons, chemical pollution, eugenics, phrenology, not to mention the relative exclusion of women and minorities from the ranks of scientists. The list of offenses seemed endless. Perhaps science really was nothing more than a myth to give legitimacy to the white male society from whence the Enlightenment sprang — a sort of ethnocentric rationalization. Perhaps its so-called objectivity was just a smoke screen.
This view was embraced by large swaths of left-leaning academics in the humanities departments of universities (sometimes referred to as the last medieval institutions), who had found themselves — and their budgets — deposed from their thrones by science departments and their denizens in C. P. Snow’s battle of the two cultures. These professors found common cause with political activists who championed feminism, environmentalism, black power, the peace movement, animal rights, and other disempowered groups and causes. Science came to be seen as the province of a hawkish, probusiness, right-wing power structure — polluting, uncaring, greedy, mechanistic, sexist, racist, imperialist, homophobic, oppressive, intolerant. A heartless ideology that cared little for the spiritual or holistic wellness of our souls, our bodies, or our Mother Earth." [mijn nadruk] (373)
[Al vindt Otto dit ongetwijfeld allemaal onzin, dit is een goede weergave van waar het om gaat. Wetenschap is niet iets wat in een vacuüm bedreven wordt, maar binnen economische verhoudingen en machtsverhoudingen. Wetenschap is niet alleen maar één methode, maar een vorm van kennis verwerven gestuurd door allerlei keuzes en dus waarden en normen waardoor wetenschappers bepaalde zaken wél onderzoeken (bv. wat de overheid wil, wat defensie wil, wat het bedrijfsleven wil), observeren, deduceren, etc. en andere niet. En wetenschappers die dat niet zien zijn of totaal naïef of niet te goeder trouw.]
"But while others may use the results of science for power, in and of itself its practice is not an expression of power over others. Its practice is, instead, a search for truth. This is a critical distinction." [mijn nadruk] (375)
[Er bestaat niet zoiets als "science in and of itself", dat is nu net het hele punt. zelfs wetenschappers die totaal zuivere wetenschap bedrijven worden betaald door iemand / een instelling.]
"Many scientific ideas are revised upon closer observation, and it doesn’t necessarily have anything to do with political biases. It can simply be because we have finally developed the tools to make close enough observations." [mijn nadruk] (378)
[Ook de ontwikkeling van die 'tools' is ingebed in de samenleving: sommige worden eerder ontwikkeld dan andere, sommige worden niet ontwikkeld, alles afhankelijk van wie betaald, wie de macht heeft, wat de interesse is van wetenschappers, en zo meer. Otto is de hele tijd bezig te doen alsof wetenschap waardenvrij is en losstaat van welke invloed van buitenaf ook en zich min of meer lineair ontwikkelt en verbetert. Maar dat is niet het geval, ook die ontkenning van paradigma's en de kritiek op Thomas Kuhn is nogal gemakkelijk. En Feyerabends opvattingen vindt Otto al helemaal niks. ]
"Feyerabend has been widely quoted by antiscience postmodernist authoritarians on the left, but also by antiscience religious authoritarians on the right."(388)
[Feyerabend is niet antiwetenschappelijk, maar heeft iets tegen de eenzijdige opvattingen die mensen als Otto poneren. En dat hij geciteerd wordt, daaraan kan hij niet zo veel doen, niet waar? Stemmingmakerij van Otto.]
"It was an unfair and vastly oversimplified criticism of science to say, because it was a field predominantly populated by white men, and because it was being used by governments and industry for nationalist and capitalist purposes, that it was simply another subculture trying to retain its seat of power. This was a case of throwing out the baby with the bathwater. At that time, many professional endeavors were the field of white men. Postmodern thinking mistakenly focused on scientists as a group of some particular background rather than on science as a process of ideas, as something anyone can do regardless of their group. In fact, it was science itself that laid the very foundation for the values of tolerance and diversity that were later used to sell postmodernism. " [mijn nadruk] (391)
[Dat proces hangt juist samen met met de achtergronden van de mensen in dat proces. Het werd tijd dat daar eens naar gekeken werd. En 'science itself' bestaat niet, is een activiteit van mensen.]
"By the 1990s, a full generation’s worth of university departments had grown up around “cultural studies” — women’s studies; gay, lesbian, bisexual, and transgender studies; science studies, and so on — all purporting to be among the social sciences, but arguing the a priori political notion, misappropriated from quantum mechanics, that objective reality is subject to the observer. Academics would often borrow the language of science in this way, though only when it supported their views."(406)
[Otto heeft totaal geen begrip voor wat daar gebeurt en blijft maar herhalen wat zijn standpunt is. Maar dat maakt dat standpunt nog niet waar of acceptabel. Als voorbeeld van al die rancune op de achtergrond:]
"Construction of the superconducting supercollider, located in Texas and more than three times the size and power of CERN’s Large Hadron Collider, was cancelled by Congress in 1993."(407)
[Tja, misschien waren die miljarden uiteindelijk toch beter besteed aan maatschappelijke zaken. Maar dat kan Otto zich natuurlijk niet voorstellen. Het probleem is dat er - zeker in de VS - inderdaad een reeks postmoderne kletskousen waren zoals Otto en anderen ze bekritiseren. Maar dat betekent nog niet dat Otto c.s. gelijk hebben en dat er geen serieuze problemen verbonden zijn aan de subjectiviteit en de sociaal-culturele inbedding van alle kennisverwerking.]
"Science has shown, of course, that this is nonsense. There is objective truth to be learned by observation, and the knowledge gained grants us power that other “ways of knowing” quite simply do not.(...) But, without objective knowledge, all arguments become “but faith, or opinion,” and can go on forever. We are either paralyzed by it or we must resort to authority instead of objectivity to make decisions. This casts us all the way back to Hobbes’s predemocracy, pre-Enlightenment, pre-Locke war of every man against every man, where not evidence but raw power determines the outcome of a dispute."(414)
[Hij blijft het maar herhalen.]
"The desire to create knowledge that motivates science ultimately shares some of the same drives as that of its progenitor, religion. Playing to these drives is one way science can reach the masses , by helping them to understand the mystery and wonder of the world and our place in it, to find meaning and hope, and to make life better. These are courageous aspirations in the face of fear, which scientists would do well to trumpet — along with science’s track record of actually achieving them." [mijn nadruk] (430)
[Serieus? Wetenschap als een soort van religie neerzetten om de massa's te overtuigen van het nut ervan? Terwijl religie juist aan de basis ligt van het bestrijden van simpele wetenschappelijke inzichten? Hij beschrijft ze daarna zelf: de evolutie, de kosmologie, het leven, seks. Vreemd standpunt. Ik laat verder alle typisch Amerikaanse discussies die Otto weergeeft zoals over creationisme, seksuele voorlichting, en dergelijke maar zitten. Het idee is steeds hetzelfde: hoe kan het dat die ideologieën zo overduidelijk geen rekening houden met wetenschappelijke inzichten? In feite geeft Otto geen antwoord en ook geen oplossing bij dat kernprobleem.]
"For two generations, scientists labored under the notion that science is not political. They removed themselves from public dialogue, and citizens became less interested in science as a result. And over those two generations, as the public and even academia grew more skeptical of science, the public-policy implications of scientists’ insights into nature grew while their ability to communicate those insights with society atrophied. Meanwhile, using the fruits of science, the world progressed." [mijn nadruk] (536)
[Bedenk dat Otto bladzijden lang heeft lopen fulmineren tegen postmodernisten en zo die lieten zien dat wetenschap politieke waarden dient en die een publiek debat wilden voeren over wetenschap en haar rol. Nu zegt hij zelf dat wetenschap politiek is en onderdeel zou moeten uitmaken van het publiek debat. Wat wil die man nu eigenlijk, zo vraag ik mij af? ]
"In order to protect their business models from regulatory disruption, several industries have begun to develop business strategies to coopt or create uncertainties about science that does not support their business models. For ideas on how to do this, they turned to the arguments developed by the postmodernist and religious wars on science, and merged them with new insights from the field of public relations."(537)
[Ok, we zijn weer op bekend terrein. Dit gaat over "the modern era of industry-funded antiscience"-537 die PR-technieken gebruikt om onzekerheden te creëren en wetenschappelijke inzichten onderuit te halen, in lijn met het postmodernisme en religie.]
Edward Bernays is de oervader daarvan en maakte de beïnvloeding van de publieke opinie tot zijn onderwerp. Hij is de man die er via een manipulatieve campagne voor zorgde dat vrouwen ook in het openbaar konden roken, net als mannen. Opdrachtgever natuurlijk de sigarettenfabrikanten.
"Following Bernays’s smashing success for the American Tobacco Company, tobacco companies began hiring public-relations firms to come up with more strategies — first to expand market share, and later to fight public perceptions about the emerging science that linked smoking to lung cancer. The Germans discovered the connection in the 1930s, and the Nazi government ran major antismoking campaigns , banned smoking in public transportation, restricted tobacco advertising, and limited its use in restaurants, coffee houses, and other public places. But Nazi science was discredited after the war, and much of that information was lost. " [mijn nadruk] (547)
[Waaraan je ziet hoe ingewikkeld de samenhang is tussen wetenschap en ideologie. Wetenschappelijke kennis werd afgewezen omdat die verworven werd door nazi's. De vastgestelde feiten werden niet meer als feiten gezien, de door de nazi's bedreven wetenschap niet als 'objectieve wetenschap. Dingen werden niet uit elkaar gehouden omdat men zich niet bewust was van die samenhangen en illusies had over waardenvrije wetenschap.]
De reactie op Carson's Silent Spring van 1958 vormde een goede illustratie van hoe de industrie dat aanpakt.
"“They used emotional appeals, scientific misinformation, front groups, extensive mailings to the media and opinion leaders, and the recruitment of doctors and scientists as ‘objective’ third party defenders of agrochemicals.”
The coordinated PR assault against Carson and her book was thundering. Much of it was harsh and vehement, attacking her qualifications, motives, and person, and fighting science with science."(552)
"But the bitter battle over Carson’s book and its implications for industry, together with the antiscience public-relations efforts, caused a split between, on one side, the old petrochemical and agribusiness industries, whose business models were shaken to their foundations, and, on the other, the government’s new environmental science and the social movements that embraced it. It was a split that would become one of the main underpinnings of the modern political schism over science and the role of government today."(555)
"On one side of the political schism over the biological and environmental sciences, we see the elements that became the modern US Republican Party, and that influence conservative parties in many Western countries: an anti-regulation, anti-reproductive-control, and pro-corporate marriage of old industry and old religion. On the other side we see the elements that became the modern US Democratic Party, and that influence the attitudes of progressives across the Western world: a pro-environment, prochoice, and anticorporate marriage of government scientists, environmentalists, and activists."(557)
"On the right, the antiscience tends to focus on denying known science on issues that often have to do with regulating personal or corporate behavior, such as climate disruption, smoking, evolution, HPV vaccines, abstinence-only sex education, gun control, acid rain, the hole in the ozone layer, and other issues that stem from industrial and religious vested interests. The probusiness conservatives and libertarians don’t want regulation, while the social conservatives oppose evolution and want to regulate sex, creating an unusual compromise with many contradictions.
On the left, the antiscience tends to extend worries about health and the environment into areas that are not supported by the evidence , claiming nevertheless that, as in Silent Spring, there are hidden dangers to our environment, our health, or our spirits. Examples include the ideas that cell phones cause brain cancer; that Wi-Fi and other electromagnetic fields cause cancer, birth defects, or allergies; that vaccines cause autism; that genetically modified crops are unsafe to eat; and that fluoride in water is unsafe to drink. The progressives want to regulate business but don’t want to regulate sex." [mijn nadruk] (558)
[Lijkt fair, maar is het niet. De karakterisering van rechts klopt aardig, die van links generaliseert wat in feite conservatieve groepen met irrationele pseudo-religieuze overtuigingen zijn. Dat is niet 'links', dat is 'rechts' zou je kunnen zeggen. Die etiketten helpen dus niet erg. 'Behoudend / conservatief tegenover 'vooruitstrevend / progressief' ook niet zo. Ze zijn te algemeen. Er zijn genoeg mensen die vooruitstrevend zijn op het ene maatschappelijke vlak, maar behoudend op het andere. Otto zou minstens moeite moeten doen om die etiketten te omschrijven.]
Volgt een overzicht van de klimaatdiscussie met een uitgebreide beschrijving van hoe de industrie via allerlei plannen en acties probeerde wetenschappelijke inzichten te ondermijnen en politici te beïnvloeden.
"This plan was implemented by coopting the developing network of conservative think tanks and allied nonprofits, which used ideas about science developed by postmodernist academics and religious fundamentalists to turn the political tides in their favor. Their targets were regulations derived from environmental science and the perceived successes of the environmental movement. They sought to build a full-scale conservative counterculture to oppose these measures in both science and regulation and urge members of Congress to “have the courage to do nothing.”"(589)
"Energy companies and their allies began pumping large amounts of funding into these think tanks, steering them toward more and more engagement on the climate issue."(590)
"Scientists were largely unaware of the public-relations hurricane that Miller saw brewing, and their two generations of civic and social disengagement was about to leave them almost defenseless before the approaching gale."(596)
[Weer allemaal herhalingen. Dit boek had flink ge-edit moeten worden, dan zou het 400 bladzijden minder dik zijn, denk ik.]
Hardin's kritiek op het huidige economische denken.
"The simple dilemma that drives the tragedy of the commons is writ large in the greatest political argument of our time: the clash between individualism and collectivism at the heart of every environmental issue. In the political realm, this first became a clash between capitalism and communism, and more recently between supercapitalist libertarianism and democratic socialism. Politics is narrative, and every narrative argument has an underlying value at stake. In this case, the value is freedom versus tyranny. But which road leads to freedom, and which to tyranny?"(721)
"The evidence shows that successful regulations that define a fair trade in the commons do not reduce freedom. Instead, they increase it by leveling the playing field and preventing unfair abuses, to the shared benefit of all."(727)
[Regulatie en vrijheid bijten elkaar met andere woorden niet, zoals ze met name in het liberale kamp denken. De 'vrije markt' is een dogma. De 'onzichtbare hand' is een illusie die leidt tot grote schade voor de aarde en de samenleving. Wat Otto hier neerzet is een open deur en in 1968 dus al door Hardin uitgelegd: regulatie is nodig, inperking van vrijheid is nodig omwille van het algemene goed. De vraag blijft natuurlijk wel: hoe ver mag regulatie gaan?]
"But how do we get at Hardin’s biggest concern? How do we manage the environment in a limited world when everyone only cares about economic growth and their own prosperity? Are we not rushing toward ruin? Can we have economic growth and a clean environment in a limited world? " [mijn nadruk] (734)
"The global population is becoming unsustainable, and the road from ENIAC — the first electronic digital computer, completed in 1945 — to my iPhone is littered with glass, plastic, steel, gold, silver, platinum, and toxic metals including barium, cadmium, chromium, copper, lead, nickel, and zinc. My iPhone may weigh only six ounces, but I’m responsible for a burden of about 180 pounds of discarded computing technology, on average. And these amounts are now being dwarfed by the e-waste being generated in the rest of the world.
The solution is to be smarter and more, yes, conservative — to find ways to grow the economy without depleting the corpus of natural capital, and thus inducing neighborhood effects. " [mijn nadruk] (737)
[Alweer een Amerikaan die denkt dat de VS met zijn ENIAC de eerste was met een elektronische digitale computer ... Dom chauvinisme. Maar goed. Vooruitgang op het ene vlak gaat dus meestal samen met grote problemen op een ander vlak. Maar dat laatste: Welke manieren stelt Otto voor? Hij blijft een antwoord op de problematiek maar voor zich uitschuiven. ]
"For an economic model to include environmental sustainability, value must be assigned to common commodities , be they biodiversity, a stable climate, clean water, rain forests, parks, mineral resources, topsoil, and so on. Because the economy is a human system that trades in human values, the first principle of valuing the commons is to state it in terms of human values. Some environmentalists argue that this approach is wrong, that the values of these things transcend human purposes. That may be true, but for the purposes of trading in the human economic system, we need to translate things into economic terms. Any value we put on biodiversity has to relate to the way people value it, which comes down to a question of utility and, ultimately, money. This is consistent if the objective of utility is to provide greater freedom. As a means for beginning to think about this, environmental scientists are now talking about ecosystem services—the services that ecosystems provide to humans." [mijn nadruk] (739)
"So how do we arrive at values for natural public capital? How do we deal with uncertainty, inequity in distribution of wealth, intergenerational equity? And how do we put a value on things that don’t have a market price, like our love for our children?"(740)
[Ik ben het eens met de milieumensen: niet doen. De vraag is namelijk dan meteen: wie kent die waarde toe en vanuit welk motief? Als dat motief uiteindelijk het verdienen van geld is en het perspectief dus kapitalisme dat weten we wel weer waar het op uit draait. Dan ontstaat de situatie dat alleen de rijken kunnen profiteren van schone lucht, mooie natuurgebieden, en zo verder. Otto blijft voortdurend in het economische denken hangen. En dat is precies wat we niet moeten doen. De aarde is niet Earth Inc., is geen bedrijf. We weten al lang hoe 'waardevol' de natuur is. De natuur is op allerlei manieren waardevol die niet in geld zijn uit te drukken. Er is geen marktprijs voor de liefde voor onze kinderen, maar waarom zouden we hoe dan ook proberen daar een economische waarde aan toe te kennen?.]
Otto gaat dan in op het verschil van denken en van benadering en van aanpak van de VS en andere landen in der wereld zoals de Europese, bijvoorbeeld waar het gaat om het milieu. De VS verkeren in een gevaarlijk isolement, zegt hij met Pimm.
[Maar gaat daar verder nauwelijks op in en weidt weer uit over allerlei andere zaken om weer terug te keren naar het stellen van het probleem. Wat een slecht gecomponeerd boek!]
"Are we able to look up from the grist mill long enough to consider the vast economic and political potential of a new and innovative world economy, circular, decarbonized, reinventing, wealth-building, and sustainable—and to fight with all we have to make it happen? Do we have the vision to even realize we are in such a battle, and that the future goes to those who act? These are the very serious questions by which this generation, and the human race itself, will ultimately be judged, and they remain unanswered."(766)
[Zo'n term alleen al, alsof we oorlog aan het voeren zijn. Ik houd er niet van, maar goed. Zal wel bij de eveneens ergerlijke titel van het boek passen.]
"And while taking a square look at the challenges is daunting and may make it seem as if all hope is lost, all hope is not lost. The human capacity to innovate can always be unleashed, given the right support and circumstances. We know what it takes — a marriage of science and engineering with creativity, artistic design, a vibrant exchange of ideas, freedom of inquiry, investment in and support of basic research, ambition, and cultural support. Those are the elements that have always produced giant leaps forward, and they certainly can again."(768)
[Wetenschap zal alles oplossen, als het de kans krijgt, meent Otto. Dat lijkt me erg optimistisch, gezien het economisch systeem waarbinnen dat alles zou moeten gebeuren.]
"That means drawing some moral lines in the sand. Attacks on science are attacks on democracy and freedom, and we need to start treating them with that level of seriousness and sanction in our public discourse and legal system. As tobacco companies were found liable for misleading the public, which led to increased deaths from cancer, so too should we look at sanctioning other companies and privately funded networks of think tanks who engage in disinformation campaigns to spread “uncertainties” about science they know there is no real uncertainty about." [mijn nadruk] (769)
[Goed idee, maar het is juist dat 'legal system' dat toestaat dat bedrijven eindeloos blijven procederen en zo. Het is het systeem van een samenleving waarin het grote geld een enorme invloed heeft. Hoe krijg je daar greep op, zo zou ik willen weten. ]
"There is no one strategy by which the war may be won, no nuclear option, no shock and awe. But there are many individual battle plans. Some of them can come from government, some of them from within academia, some from business or religious institutions, and some of them from concerned individuals who have had enough and want to do something . Each of these plans deals with different factors that allow antiscience to thrive, and each can contribute in important ways to a new future. In aggregate, they may help to bridge the gaps between science and society, and to push the forces of antiscience back. The list is by no means intended to be complete or inclusive; it is merely offered as a starting point. " [mijn nadruk] (770)
Eerste strijdplan: individuele en groepsprotesten van kleinschalig tot grootschalig, protesten door organisaties als NGO's. Milieuactivisme, klimaatactivisme dus.
"The groups and individuals listed above are just the tip of the iceberg. The takeaway: see a need, take a stand, seek out others, and do something about it. It doesn’t matter if you’re a CEO or a waitress. You can indeed change the world."(783)
[En hebben die protesten werkelijk iets veranderd? Is eigenlijk ooit onderzocht in hoeverre al die protesten succes hebben gehad? En op welke termijn was dat dan?]
Tweede strijdplan: een National Center for Science and Self-Governance. Een geïnformeerde kiezer is pas mogelijk als wetenschappelijke informatie goed terecht komt. Otto beschrijft allerlei concrete mogelijkheden om daar aan te werken.
"A question arises: how best to bridge the gap between the voter and science so that democracy can be preserved?
A well-endowed, university-based Center for Science and Self-Governance could work to bridge that gap. Such a center could focus academic resources on developing the scientific knowledge and legal strategies necessary to address this growing problem in a nonpartisan way. An interdisciplinary approach to the study and defeat of antiscience, antidemocratic forces would be a rich, multifaceted effort with profound positive impacts for society, and would be well within the charter of most institutions of higher learning." [mijn nadruk] (785)
[Globaal zitten er aardige ideeën bij. Maar sommige zijn nogal naïef, vind ik. Zoals dat idee dat alles 'nonpartisan' moet zijn en ook kan zijn wanneer wetenschappelijk onderzoek de weg wijst. Weer dat idee dat wetenschap waardevrij is. En het herstellen van de Fairness Doctrine in de journalistiek? Dat is nu net een van de oorzaken geweest van die antiwetenschappelijk getinte journalistiek. En religieuze groepen aanspreken op hun ontkenning van wetenschappelijke kennis, tja, dat zal niet veel opleveren denk ik. Maar erger nog: ik zie niet hoe dit alles de bestaande machts- en economische verhoudingen zou omgooien. Iemand moet al die plannen betalen, nietwaar? Hoe gaat dat werken dan?]
Het derde strijdplan is wat Otto zelf gedaan heeft met anderen: Push for Science Debates , wat inhoudt dat bij verkiezingen de mensen die gekozen willen worden hun standpunten ten aanzien van allerlei zaken op een wetenschappelijk verantwoorde manier onderbouwen en zo.
"Science debates reunite the four fractured elements of society — politicians, scientists, the media, and the public — and bring them back together under scrutiny to discuss important science issues in a way that, if done well, is informed by knowledge instead of disinformation or uneducated opinion."(801)
[Ja, maar toch weer naïef, zeker in de VS gezien de manier hoe verkiezingscampagnes daar gaan. Er komt toch eigenlijk geen echt antwoordn op de vraag hoe we machthebbers, bedrijven, media, het publiek, dat al zo vergaand bedorven is als het gaat om kritisch denken en het gebruiken van goed onderbouwde kennis een andere weg kunnen laten inslaan.]
"The public, as it turns out, was hungry for this sort of information, for candidates to respect their intelligence and capture their imagination about what we can do to solve our problems."(803)
[Ik weet niet in hoeverre dat waar is.]
Het vierde strijdplan is een betere inzet van wetenschappelijke adviseurs bij het nemen van politieke en andere beslissingen.
"The role of the science advisor is to bridge the world of science and values-based policymaking. That’s not to say there are no values in science — there are values in what scientists choose to study, and in how they apply or use the results. There are values implicit in the process, including integrity, honesty, humility, self-examination, and doubt. But the process of science is values-free on the questions under study, as it was designed to be, and that is how it can claim to create objective knowledge that is independent of our values systems. " [mijn nadruk] (806)
[Ik vind het maar tegenstrijdig. Ik neem aan dat hij bedoelt dat het wetenschappelijk onderzoek dan verder waardenvrij is. Maar het punt is hier toch juist datgene wat - ook volgens Otto - wél waardengebonden is, namelijk wat onderzocht wordt en wat je met bepaalde resultaten uit dat onderzoek doet? Die resultaten leiden niet als vanzelfsprekend tot een bepaalde beslissing. Je kunt onderzoek negeren, je kunt er tegen in gaan, en zo verder. Of je kunt onderzoek laten doen die je in je beslissingen gelijk kan geven, zoals we ook duizend keer gezien hebben. Het is niet zo simpel als Otto naar voren brengt.]
Vijfde strijdplan: Preaching in the Age of Science .
[Ja, laten we het daar ook eens over hebben. Wetenschap is de grote vijand voor gelovigen, vanuit hun perspectief in ieder geval. Het zal niet veel opleveren.]
Het zesde strijdplan: Teachers Should Teach Science Civics.
"Science civic classes trace the political and historical contexts of when and how scientists made their discoveries and what they meant in the intellectual and policy dialogue of the day, much as some of the stories in Part 2 of this book do, but adding in more science, lab units, and math. By understanding the process of science in its narrative context, versus the products of science, and by understanding its relationship to the pressing problems of the day, and to the ongoing drive of progress, curiosity, alleviating suffering, and increasing freedom, students can connect the ideas informing process with the emotions of why those ideas are important, better equipping them both as citizens and as scientists in their future careers."
"This is the same thing that made Galileo so powerful: he emphasized the process. It is hard to argue with science when the process is laid bare, because one is arguing with the evidence of one’s own senses. "(822)
[Dat naïeve niveau dus. Alsof alle wetenschap zijn bewijs verkrijgt uit zintuigelijke waarneming. Alsof zintuigelijke waarneming niet problematisch kan zijn. Alsof er niet honderden andere manieren zijn om kennis te verwerven. Ergerlijk. O ja, en we moeten overal les geven in (natuur)wetenschap, vindt Otto. En ouders moeten stimuleren dat hun kinderen die lessen volgen.]
Het zevende strijdplan: Granting Bodies Should Require and Fund More Outreach.
Het achtste: Scientists Should Adopt a Scientific Code of Ethics
"A not-insignificant reason the public distrusts science is because of scientists who engage in unethical behavior, such as misconduct for personal gain or overdramatized conclusions to get attention in the media. Considering all the problems that have been caused by these breaches, it is surprising that there is no broad scientific code of ethical conduct, no Hippocratic oath for scientists, beyond the scientific method itself."(830)
[De regels die hij dan geeft - het moeten er natuurlijk tien zijn - zijn uitermate vaag. Kun je als wetenschapper bijvoorbeeld nog voor een bedrijf of voor de overheid werken als je ethisch wil zijn? Moet onderzoek doen niet per se onafhankelijk gebeuren? Otto komt niet op dat soort vragen.]
Het negende strijdplan: Business Leaders Should Form a Chamber of Progressive Commerce.
"It is in the best interests of ethical companies and new-economy companies to form a new Chamber of Progressive Commerce, to work toward advancing their business interests and their ethical concerns in a common forum and supporting nonprofits that share this perspective. Such an alliance could have the resources to counter disinformation campaigns and leverage its power to create meaningful social change, synergistically creating new markets for its superior products and services (because it doesn’t need to employ antiscience and obstructionist tactics to prosper). Some alliances like this were forged in the two years leading up to the Paris climate talks, strictly focused on the climate issue, but the effort could go much, much further. [mijn nadruk] "(837)
[Ik mis de onderbouwing van wanneer een bedrijf 'ethisch' is. Dit is een organisatie die bedrijven bundelt die blijkbaar progressieve maatsschappelijke doelen dienen?]
Strijdplan 10 is Diplomats and Elected Leaders Should Use Transformative Foreign Policy. Een politiek uiteraard die rekening houdt met de eerder gestelde ideeën over wetenschap, technologie, democratie en het bevorderen van een welvarende samenleving.
Het elfde strijdplan: Candidates Should Sign Science Pledges. Alle verkiezingskandidaten moeten dus de wetenschap betrekken in hun doelen, en politiek bedrijven op basis van wetenschappelijke inzichten.
[Ja, gaan ze vast doen ... ]
Strijdplan 12 luidt: Editors Should Insist on Pro-Evidence Journalism, and Investigative Journalists should Target the Fraud of Science Denial
[Ja, goed voor de oplage of de kijkcijfers ... Nee, dus. En dat is het hele punt natuurlijk: zol;ang als die media in een een kapitalistisch kader zitten doen ze alles om de oplages of de kijkcijfers op te krikken. Met andere woorden: zoiets willen betekent dat je de hele samenleving zult moeten veranderen. Het heeft dus niet zo veel zin om zoiets te roepen als je niet kunt verhelderen hoe je het zou kunnen realiseren.]
Het 13e strijdplan: Scientists Need To Fight Back.
Het 14e: Voters Should Support Candidates Who Support Science — And Reject Those Who Don’t.
[Open deuren, die laatste. ]
"If it is this difficult for an educated person in an advanced biology class to accept evidence that contradicts a preconceived belief — if the fear of being cast out by an unforgiving God or an unforgiving family or an unforgiving political party is so profound — imagine how difficult it would be for someone without that education who has little economic stake in a scientific career. This is where conservative authoritarian religions and nonprofit organizations do the world such a great disservice — instead of helping followers understand the moral issues science presents, they slow down humanity in its efforts to solve problems.(...) The problem arises when people look for the facts that agree with their preconceptions. In the public and political spheres, that’s what happens."(861-862)
"In the end, this is what matters most: the beauty. It’s why scientists do science: to apprehend the great beauty of nature. They are Puritans, four hundred years hence, with more data, but still searching for that direct communion with wonder and the aesthetic. In this way, science is not unlike its progenitors: art and religion."(863)
[Like that's a step up? ... Moet wetenschap - nou, ja: hij heeft het weer alleen over de natuurwetenschappen - voor de massa's aantrekkelijker worden omdat het gevoelsmatig dicht bij religie ligt of zo? Wat een onzin weer. Die karakterisering van wetenschappers als puriteinen zegt ook wel iets. ]
"The one thing we do know about science — the one thing that is predictable about it — is that if we don’t value it, or if we become inhospitable to the tolerance, freedom, and open exchange of ideas that stimulates it, if we wall it off and call it a separate culture instead of something we all should do, if we cease funding it, if we try to be overly directive of it, if we insist on certainty, if we elevate ideology in our public policies, if we attack scientists or call entire fields a hoax, if we stomp on it and call it weird, in short if we become authoritarian, we will stifle creativity and science will suffer or disappear. We won’t get the big breakthroughs or cures. We won’t get the economic boons. We won’t get the national-defense advantages. We won’t get a clean environment or healthy children."(878)
[Iemand die in zo'n pleidooi laat vallen dat het ook in het voordeel van de nationale defensie zou zijn, die daarna ook nog Ronald Reagan citeert, die vervolgens over de American Dream praat waarnaar hij wil terugkeren, heeft het gewoon niet begrepen. ]